22-07-2015

Икки кундан бери хаёлимда бир ўй. Нега шундай вазиятга тушдим? Кўнгилчанлигим учунми ё ишонган одамимнинг худбинлиги сабабми? Айтган гапидан осонгина тониб юборди. Қилинган меҳнатнинг қадрини ерга урди. Яна керак пайтда бир неча марта қўллаганини таъна қилди. Аслида бу қўллашларга етарлича "отдача"сини олганлигини тан олмайди. Буларнинг ҳаммаси ўз-ўзидан қилиниши керак бўладигандай муносабатда. Нима бўлса ҳам ўз фикримни очиқ айтдим. Бундан кейин "какой привет, такой ответ" тарзида ҳаракат қилишимни тушунди деб ўйлайман. Ризқни Аллоҳ беради, бандасига ишонмаслик керак.

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

Ўқувчиларни математика фанига қизиқтиришнинг яна бир усули ҳақида

Siyosiy gazetalar haqida

Antiqa ko'rsatuv