26-01-2016

Баъзида фикрларингни ёзгинг келади. Тугал ҳолатда уларни етказмоқчи бўласан. Афсуски, бунга маҳоратинг етмайди. Кўп ишларни режалаштирасан. Уларни амалга ошириш борасидаги имкониятларингни чамалайсан. Ҳаммаси бинойидек кўринади. Ялқовлик қилмасанг барчасини бажарадигандексан. Лекин кунлик режаларинг чала-чулпа бажарилаётганини кўриб ҳайрон қоласан. Секин-секин ўзингга ишончсизлигинг орта бошлайди. Балки ортиқча ишларни режалаштиргандирман дейсан. Қиладиган ишларингга кўз ташлайсан. Яна ҳаммаси бинойидек, мураккаб нарсанинг ўзи йўқ. Шунда асл сабабни топгандай бўласан. Ҳамма гап иродангда. Иқтидоринг, уқувинг ва имкониятинг шу ишларни амалга ошириш учун етади. Ироданг сустлиги, қатъият билан ишга кириша олмаётганинг сабабли режаланган ишларингни ортга суриб бораётган бўласан. Ўзингни қўлга олиб, ҳозирги шароитнинг қадрига етиб кўп нарсаларни қилиб олишинг кераклигини тушунасан.

Иродангни мустаҳкам қил, қатъият билан, ишонч билан, ғайрат билан олдингга қўйган мақсадларинг сари интил!